12 de febrero de 2012

¡¡¡¡FELICIDADES AMIGUUUU!!!!


ADVERTENCIA: Alguna de estas imágenes, pueden causar en Yoli (so má) y en JJ (mio pá), sensación de "¿que haceis con los crios ahí?"... Nada más allá de la realidad... Es sólo una sensación... Erik y yo lo vivimos de cerca... Sólo una sensación... No empapelar a padres... ji!

Hoy ya haces dos años!! jo, que mayor!! Y para celebrarlo, ayer nos fuimos al Barranco de Agüaré!!

Vaya cuatro se fueron a juntar!





El mi amigu, como ya ye grande, fue caminando un buen trozo!! Yo fuí con mamá en la mochila y eso que dice que ya peso mucho. Pero bueno, no será pa tanto! 

Primera cascada

En la primera cascada, nuestros padres ya querían dar la vuelta...Erik se negó a caminar más y yo tenía ganas de llorar... Pero eran ganas de llorar porque quería seguir! No quería que se acabase ya! Creo que entre los dos, los convencimos! Asi somos los niños! ji!




Y lo que estaba por llegar molaba aún más!!! Cuestas!!! Caminitos estrechos!! Cadenas en la paredes!!! Alaaaaaaaaaaaaaaa!!!!



Y por fin esta gigantesca masa de hielo!!! El mi amigu y yo flipamos!!!


Pero también hay que decir que no por esa cantidad de hielo, vamos a dejar de almorzar no?? Asi que mamá, saca las pastas y el chocolate!!! Ahora seguimos con la cascada!! Venga Erik! Come que estas creciendo! Y a partir de hoy, más!!



Foto grupo montaña "Los maizones"




Después de almorzar, mio má nos puso a patinar. Claro, Erik ya está muy avanzado en este tema. A mi me costó un poco más... El resultado: sentar todos el culo en el suelo! Y estaba caliente!!! (jajajaja)




Unas pocas de fotos más y de regreso a Jaca!! Eso si, sanos y salvos!!! Y sin congelaciones...





Amigu!! Deseote lo meyor a ti y a los tos pás, en esti día tan especial. Y parte de mi regalu, aquí lu tienes pa siempre. Pa recordate con los años, que hubo un primer día de ruta juntos. Y que espero que nun sea la última. Tamién querremos matar a mio má por tenemos equí subíos! Pero esi ya ye otru tema!

¡¡¡MUNCHES FELICIDAES Y PRÓSPERES ESCALAES Y RUTES XUNTOS!!!

3 comentarios:

Rafael Galan dijo...

No asustarse que no hubo complicacion ninguna!! jiji. Las cadenas eran de fiar y llevabamos crampones, jiji. Que chulo el post!! La proxima con los piolets

Anónimo dijo...

Muy chulooo!! El mejor regalo de Erik seguro!! De momento no os mato ... porque no les paso naaa eh?? jajaja Mola un monton!!!
Yoly

Jimena dijo...

Esto si que es un Desafío Extremo, eh!!!
Vaya cantera buena de montañeros!!!!

Un saludo