18 de febrero de 2012

Ermita de Iguacel y Larrosa

Ermita de Iguacel: 1210 m.
Larrosa: 1170 m.
Desde la Ermita de Iguacel hasta Larrosa: 1h y poco (ida y vuelta) a paso tranquilo y sacando fotos.

Hoy nos fuimos de excursión a ver una Iglesia muy chuli en un monte perdido!





Me lo pasé super bien! Estuve corriendo detrás de mamá! Nos hicimos fotos! Y jugué con una fuente que había! Me faltaba mi amigo Erik, pero seguro que cuando vea esta, a la próxima se apunta!




Jo, que lejos esta Iglesia! si no hay ningún pueblo cerca!!


También había dos árboles juntos, como en el capítulo de David el Gnomo! Mamá me contó que seguramente habrían sido dos Gnomos enamorados que se fueron al bosque a cumplir con el final de sus vidas. Buf! y después de cumplir 400 años! eso es mucho no? ji


Al irnos me puse a jugar con piedras...y mamá se puso a leer un panel informativo y a decirme no se qué de turbiditas...bueno, que creo que esto antes era un mar...Y que mi madre está perdiendo la cabeza! un mar?? anda, anda!


Luego nos fuimos caminando hasta el pueblo abandonado de Larrosa!




Por el camino fuimos mirando piñas, acordándonos de Bob Esponja y fuimos imaginando que teníamos un viaje en el tiempo! Y que llegábamos al pueblo y estaba habitado!


Mamá se subió a una piscina pequeñita de hielo... Papá tenía miedo a que se hundiese... Ji! me hubiese gustado ver a mamá flotando en tanta agua y tan fría!!


El pueblo debió ser muy grande!! Y sus calles tenían todas muchas piedras!







Y después de almorzar y jugar otro poco con palos, le dijimos adiós a Larrosa! Hasta otraaaa!!!

12 de febrero de 2012

¡¡¡¡FELICIDADES AMIGUUUU!!!!


ADVERTENCIA: Alguna de estas imágenes, pueden causar en Yoli (so má) y en JJ (mio pá), sensación de "¿que haceis con los crios ahí?"... Nada más allá de la realidad... Es sólo una sensación... Erik y yo lo vivimos de cerca... Sólo una sensación... No empapelar a padres... ji!

Hoy ya haces dos años!! jo, que mayor!! Y para celebrarlo, ayer nos fuimos al Barranco de Agüaré!!

Vaya cuatro se fueron a juntar!





El mi amigu, como ya ye grande, fue caminando un buen trozo!! Yo fuí con mamá en la mochila y eso que dice que ya peso mucho. Pero bueno, no será pa tanto! 

Primera cascada

En la primera cascada, nuestros padres ya querían dar la vuelta...Erik se negó a caminar más y yo tenía ganas de llorar... Pero eran ganas de llorar porque quería seguir! No quería que se acabase ya! Creo que entre los dos, los convencimos! Asi somos los niños! ji!




Y lo que estaba por llegar molaba aún más!!! Cuestas!!! Caminitos estrechos!! Cadenas en la paredes!!! Alaaaaaaaaaaaaaaa!!!!



Y por fin esta gigantesca masa de hielo!!! El mi amigu y yo flipamos!!!


Pero también hay que decir que no por esa cantidad de hielo, vamos a dejar de almorzar no?? Asi que mamá, saca las pastas y el chocolate!!! Ahora seguimos con la cascada!! Venga Erik! Come que estas creciendo! Y a partir de hoy, más!!



Foto grupo montaña "Los maizones"




Después de almorzar, mio má nos puso a patinar. Claro, Erik ya está muy avanzado en este tema. A mi me costó un poco más... El resultado: sentar todos el culo en el suelo! Y estaba caliente!!! (jajajaja)




Unas pocas de fotos más y de regreso a Jaca!! Eso si, sanos y salvos!!! Y sin congelaciones...





Amigu!! Deseote lo meyor a ti y a los tos pás, en esti día tan especial. Y parte de mi regalu, aquí lu tienes pa siempre. Pa recordate con los años, que hubo un primer día de ruta juntos. Y que espero que nun sea la última. Tamién querremos matar a mio má por tenemos equí subíos! Pero esi ya ye otru tema!

¡¡¡MUNCHES FELICIDAES Y PRÓSPERES ESCALAES Y RUTES XUNTOS!!!